jad pszczeli
Wytwarzają go pszczoły robotnice i matki pszczele. Służy on pszczołom do obrony własnej i gniazda. Obecnie jad pszczeli pozyskuje się na drodze działania na pszczoły prądem elektrycznym (specjalne szklane płytki pokryte elektrodami do których doprowadzone są krótkie impulsy elektryczne drażniące pszczoły które żądlą płytkę i pozostawiają na niej jad ).
Skład chemiczny
Skład chemiczny suchego jadu to przede wszystkim białko. Do głównych jego składników należą peptydy, enzymy i aminy biogenne. Wśród aktywnych biologicznie peptydów najważniejsze miejsce zajmuje melityna, apamina i peptyd MCDP. Z enzymów najważniejsze znaczenie wykazują: hialuronidaza i fosfolipaza A2. Ważnym składnikiem jadu pszczelego są aminy biogenne, głównie histamina.W jadzie występują również biopierwiastki, kwasy nieorganiczne, cukry, lipidy, sterole, wolne aminokwasy i kwasy nukleidowe.
Działanie lecznicze terapii jadem pszczelim stosuje się zarówno tradycyjną metodę użądleń przez pszczoły jak i metody współczesne do których zalicza się wstrzyknięcia, jonoforezę, chemoakupunkturę, oraz miejscowo maści i mazidła. Jad pszczeli nie może byc stosowany u osób na niego uczulonych. Nie podaje się jadu przy chorobach psychicznych, gruźlicy, chorobach nerek, wątroby, trzustki oraz krwi. Jadem nie mogą się leczyć kobiety w ciąży oraz małe dzieci.
Zainteresowanych szczegółami odsyłamy do książek:
"Produkty pszczele w profilaktyce i lecznictwie" autorstwa prof. dr. hab. Bogdana Kędzia oraz mgr Elżbiety Hołderna
"Miód i produkty pszczele w profilaktyce i leczeniu" autorstwa dr Jerzego Gala
"Zdrowie z Ula" autorstwa Barbary Krzykowskiej
Działanie lecznicze terapii jadem pszczelim stosuje się zarówno tradycyjną metodę użądleń przez pszczoły jak i metody współczesne do których zalicza się wstrzyknięcia, jonoforezę, chemoakupunkturę, oraz miejscowo maści i mazidła. Jad pszczeli nie może byc stosowany u osób na niego uczulonych. Nie podaje się jadu przy chorobach psychicznych, gruźlicy, chorobach nerek, wątroby, trzustki oraz krwi. Jadem nie mogą się leczyć kobiety w ciąży oraz małe dzieci.
Zainteresowanych szczegółami odsyłamy do książek:
"Produkty pszczele w profilaktyce i lecznictwie" autorstwa prof. dr. hab. Bogdana Kędzia oraz mgr Elżbiety Hołderna
"Miód i produkty pszczele w profilaktyce i leczeniu" autorstwa dr Jerzego Gala
"Zdrowie z Ula" autorstwa Barbary Krzykowskiej
Maść z jadem pszczelim
W warunkach domowych najczęściej stosuje się maści z jadem pszczelim. Leczenie rozpoczyna się próbą na uczulenie: niewielką ilością kremu smarujemy skórę na przedramieniu i pozostawiamy na 24 godziny. W przypadku wystąpienia takich objawów jak: zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk - należy przemyć skórę wodą z mydłem, zażyć wapno oraz zaprzestać stosowania jadu pszczelego.
Krem wciera się w bolące, chore miejsca rano i wieczorem. W miarę terapii trwającej od 2 do 8 tygodni - dawkę stopniowo zwiększa się.
Podczas stosowania maści nie należy dotykać palcami oczu, ust, nosa i błon śluzowych. Chronić przed dziećmi.
Krem wciera się w bolące, chore miejsca rano i wieczorem. W miarę terapii trwającej od 2 do 8 tygodni - dawkę stopniowo zwiększa się.
Jad pszczeli w postaci maści jest cennym środkiem w:
- chorobach reumatycznych układu ruchu - reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, choroba zwyrodnieniowa stawów,
- chorobach neurologicznych - nerwoból nerwu kulszowego, neuralgie splotu lędźwiowo-krzyżowego, nerwoból nerwu trójdzielnego, polineuropatie, a także zespoły pourazowe, w tym dyskopatie, przecięcie korzeni nerwowych i zwichnięcia ścięgien,
- chorobach naczyń krwionośnych kończyn dolnych,
- w przypadku trudno gojących się ran i odmrożeń.
Podczas stosowania maści nie należy dotykać palcami oczu, ust, nosa i błon śluzowych. Chronić przed dziećmi.